| Państwo |  Niemcy |
|||
| Kraj związkowy | Nadrenia Północna-Westfalia | |||
| Powierzchnia | 257,91 km² | |||
| Populacja (31 grudnia 2010) - liczba ludności - gęstość |
323 270 1 253 osób/km² |
|||
| Położenie | 52°01" N 08°31" E |
|||
| Tablice rejestracyjne | BI |
sobota, 15 grudnia 2012
Bielefeld
Miasta partnerskie Bielefeld
Miejscowości partnerskie:
Concarneau, Francja
Enniskillen, Irlandia Północna
Estelí, Nikaragua
Gusiew, Rosja
Naharijja, Izrael- Nowogród Wielki, Rosja
Rochdale, Anglia
Rzeszów, Polska- Wiązów, Polska
- Ziębice, Polska
- Łódź, Polska
Sport w Bielefeld
- Arminia Bielefeld - klub piłkarski. Występowali w nim Polacy: Artur Wichniarek, Daniel Bogusz, Maciej Murawski, Tomasz Wisio
Stary Rynek (Alter Markt) w Bielefeld
Stary Rynek (Alter Markt) jest sercem starówki w Bielefeldzie wraz z fontanną Merkurego (Merkurbrunnen). Otoczony starymi kamieniczkami patrycjuszy. Szczególnie warto zobaczyć dom Crüwellów (Crüwell-Haus) ze wspaniałym późnogotyckim szczytem schodkowym z roku 1530. Klatka schodowa i korytarze domu Crüwellów wyłożone są siedmioma tysiącami kafelków z Delft pochodzącymi z okresu od XVI do XVIII wieku. Na północnej pierzei rynku stoi teatr Theater am Alten Markt. We wnętrzu tej prostej budowli znajdują się pozostałości średniowiecznego ratusza
Kościół NMP na Nowym Mieście (Neustädter Marienkirche)
Kościół NMP na Nowym Mieście (Neustädter Marienkirche) to
najważniejszy zabytek sztuki i architektury w Bielefeldzie. Zbudowany na
planie krzyża, gotycki kościół halowy z dwiema wieżami kryje w swym
wnętrzu wspaniałe dzieła sztuki, do których należy pochodzący z 1400
roku skrzydłowy ołtarz maryjny z 13 malowidłami. W sarkofagach śpią
wieczystym snem członkowie różnych lokalnych rodów szlacheckich. Warto
obejrzeć również późnogotycki krucyfiks z początku XVI wieku oraz bogato zdobioną ambonę pochodzącą z lat 1681-83, która jest dziełem bielefeldzkiego mistrza, Bernda Christopha Hattenkerla
Zamek Sparrenburg w Bielefeld
Zamek Sparrenburg zbudowany w latach 1240–1250 przez grafa Ludwika von Ravensberg. Jest najstarszym symbolem miasta. Zamek wzniesiony został na zboczu Lasu Teutoburskiego (Teutoburger Wald), skąd w dawnych czasach kontrolowano gród Bielefeld i przełęcz Osning. W 1550 przebudowany w celu zwiększenia obronności. Mimo wielokrotnego oblężenia zamek pozostał niezdobyty. W XVIII wieku
używany jako więzienie. Z odrestaurowanej obecnie twierdzy rozciąga się
wspaniała panorama na miasto i okolicę. Dobrze zachowane podziemne
pomieszczenia i korytarze, które przecinają północno-zachodnią i
południowo-wschodnią część twierdzy, są udostępnione dla zwiedzających.
Każdego roku w imponującej zamkowej scenerii odbywa się średniowieczny
festyn Sparrenburgfest. Na miejscu punkty gastronomiczne
Komunikacja w Bielefeld
łównym operatorem komunikacji miejskiej jest firma moBiel GmbH, córka komunalnego przedsiębiorstwa Stadtwerke Bielefeld GmbH.
Komunikacja opiera się na zbliżonej do siedmioramiennej gwiazdy sieci komunikacji szynowej oraz uzupełniającej ją sieci autobusowej. Komunikacja szynowa o prześwicie toru 1000 mm i napięciu zasilania 750 V nosi cechy tramwaju, metra i kolei podmiejskiej. W centrum miasta pojazdy poruszają się w tunelach, w większym oddaleniu od centrum podobnie do klasycznego tramwaju – tory są ułożone w ulicach, natomiast na przedmieściach torowiska są wydzielone a przejazdy wyposażone w sygnalizację zbliżoną do kolejowej. Istnieją cztery stałe podstawowe linie tramwajowe i trzy zjazdowe. W ruchu liniowym używane są wagony typów: Duewag M8C (wąskotorowa odmiana Düwag N8C), Siemens M8C oraz doczepy bierne MB4 włączane pomiędzy wagony M8C.
Z północy na południe miasta przebiega droga ekspresowa Ostwestfalendamm, która leży w ciągu drogi krajowej B61.
Komunikacja opiera się na zbliżonej do siedmioramiennej gwiazdy sieci komunikacji szynowej oraz uzupełniającej ją sieci autobusowej. Komunikacja szynowa o prześwicie toru 1000 mm i napięciu zasilania 750 V nosi cechy tramwaju, metra i kolei podmiejskiej. W centrum miasta pojazdy poruszają się w tunelach, w większym oddaleniu od centrum podobnie do klasycznego tramwaju – tory są ułożone w ulicach, natomiast na przedmieściach torowiska są wydzielone a przejazdy wyposażone w sygnalizację zbliżoną do kolejowej. Istnieją cztery stałe podstawowe linie tramwajowe i trzy zjazdowe. W ruchu liniowym używane są wagony typów: Duewag M8C (wąskotorowa odmiana Düwag N8C), Siemens M8C oraz doczepy bierne MB4 włączane pomiędzy wagony M8C.
Z północy na południe miasta przebiega droga ekspresowa Ostwestfalendamm, która leży w ciągu drogi krajowej B61.
Komunikacja w Bielefeld
łównym operatorem komunikacji miejskiej jest firma moBiel GmbH, córka komunalnego przedsiębiorstwa Stadtwerke Bielefeld GmbH.
Komunikacja opiera się na zbliżonej do siedmioramiennej gwiazdy sieci komunikacji szynowej oraz uzupełniającej ją sieci autobusowej. Komunikacja szynowa o prześwicie toru 1000 mm i napięciu zasilania 750 V nosi cechy tramwaju, metra i kolei podmiejskiej. W centrum miasta pojazdy poruszają się w tunelach, w większym oddaleniu od centrum podobnie do klasycznego tramwaju – tory są ułożone w ulicach, natomiast na przedmieściach torowiska są wydzielone a przejazdy wyposażone w sygnalizację zbliżoną do kolejowej. Istnieją cztery stałe podstawowe linie tramwajowe i trzy zjazdowe. W ruchu liniowym używane są wagony typów: Duewag M8C (wąskotorowa odmiana Düwag N8C), Siemens M8C oraz doczepy bierne MB4 włączane pomiędzy wagony M8C.
Z północy na południe miasta przebiega droga ekspresowa Ostwestfalendamm, która leży w ciągu drogi krajowej B61.
Komunikacja opiera się na zbliżonej do siedmioramiennej gwiazdy sieci komunikacji szynowej oraz uzupełniającej ją sieci autobusowej. Komunikacja szynowa o prześwicie toru 1000 mm i napięciu zasilania 750 V nosi cechy tramwaju, metra i kolei podmiejskiej. W centrum miasta pojazdy poruszają się w tunelach, w większym oddaleniu od centrum podobnie do klasycznego tramwaju – tory są ułożone w ulicach, natomiast na przedmieściach torowiska są wydzielone a przejazdy wyposażone w sygnalizację zbliżoną do kolejowej. Istnieją cztery stałe podstawowe linie tramwajowe i trzy zjazdowe. W ruchu liniowym używane są wagony typów: Duewag M8C (wąskotorowa odmiana Düwag N8C), Siemens M8C oraz doczepy bierne MB4 włączane pomiędzy wagony M8C.
Z północy na południe miasta przebiega droga ekspresowa Ostwestfalendamm, która leży w ciągu drogi krajowej B61.
Polityka komunalna w Bielefeld
Nadburmistrz: Pit Clausen (SPD)
Rada miejska (po wyborach w dniu 30.08.2009):
CDU: 22 radnych
SPD: 20 radnych
Zieloni: 11 radnych
FDP: 4 radnych
PDS: 4 radnych
Inne partie i inicjatywy łącznie: 9 radnych
Historia Bielefeld
Bielefeld otrzymało prawa miejskie w 1214 roku. Miasto pierwotnie należało do hrabstwa Ravensberg, od 1346 roku do ksiąstwa Jülich-Berg, wraz z którym w 1647 roku znalazło się pod panowaniem Brandenburgii. Od XVI wieku zaczął się w Bielefeld rozwijać przemysł tekstylny. W 1930 roku liczba mieszkańców przekroczyła 100 000. W czasie II wojny światowej miasto zostało znacznie zniszczone wskutek bombardowań.
Podział administracyjny Bielefeld
Bielefeld podzielone jest na dziesięć dzielnic. Każda z nich zarządzana jest przez złożoną z 19 wybieranych przez mieszkańców członków radę dzielnicową (Bezirksvertretung).
Bielefeld
Bielefeld – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w północno-wschodniej części kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Detmold. To największe miasto w rejonie Ostwestfalen-Lippe, centrum kulturalne i gospodarcze. Położone w Lesie Teutoburskim, na wysokości 118 m n.p.m. Ośrodek przemysłowy (gł. włókienniczy, odzieżowy, spożywczy - zakłady koncentratów Dr. Oetkera, produkcja motocykli i obrabiarek). Centrum handlowe, kulturalne i naukowe (uniwersytet).
Subskrybuj:
Posty (Atom)